دیروز پ میگفت دوست دارم برگردم به ٥، ٦سالگیم..فارغ از همه چیز دوباره کودک باشم!
تمام دیروز به این فکرمیکردم که من حتی دلم روزهای ٥، ٦سالگیم را هم نمیخواهد..
همان موقع ها بود که کم کم فهمیدم زندگیم رنگ دیگری جز خاکستری رو نمیکند..
اینکه حتی دلت نخواهد برگردی به روزهای خوش کودکی که همه ارزویش را دارند تلخ است! خیلی تلخ..
دلم ان روزهای خاکستری را نمیخواهد..
کندن از این روزهای سیاه و سفید هم شده ارزو..
میشه ازش کند. اگه خودت بخوایی
درست مثل من :)
:( دردهای مشترک