کلاف سر درگمی. هایم هرروز بزرگتر میشود.به هرچیزی چنگ میزنم،تا پشت هر درِ نیمه بازی میروم اما دوباره برمیگردم و ترجیح میدهم روی تختم کز کنم! امروز میگفت انتخاب های انسان هاست که ان ها را میسازد.. دلم برای خودمان میسوزد! بدجور هم میسوزد وقتی نمیتوانی درست حسابی انتخاب کنی و میمانی بین بد و بدتر..شاید هم همه شان بدترند..دلم میسوزد که نمیتوانم عزمم را جزم کنم و بلندشوم یکی یکی درهای نیمه باز را باز کنم..یا..یا برای همیشه ببندم و روی تخت لعنتی ام بمیرم!